Σοφοκλής Οιδίπους Τύραννος. Ν134
Η κατά τον Αριστοτέλη σημαντικότερη τραγωδία που έχει γραφτεί ποτέ.
Ο τόμος περιλαμβάνει το αρχαίο κείμενο, απόδοση στη νέα ελληνική, καθώς και σχολιασμό.
Από τα κορυφαία δραματικά έργα της αρχαίας γραμματείας, ο Οιδίπους Τύραννος πραγματεύεται την ιδέα πως ο άνθρωπος, όσο κι αν προσπαθήσει, δεν μπορεί να αποφύγει το πεπρωμένο του.
ΠΛΟΚΗ
Προσπαθώντας να απαλλάξει τη Θήβα από τον λοιμό, ο Οιδίπους λαμβάνει από το Μαντείο των Δελφών χρησμό πως μόνο αν αποκαλυπτεί ο δολοφόνος του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, του Λάιου, θα γλυτώσει η πόλη.
Στην προσπάθειά του να ανακαλύψει τους δολοφόνους, ο Οιδίπους ανακαλύπτει ότι ο ίδιος είναι δράστης πατροκτονίας, καθώς ο Λάιος ήταν ο πραγματικός του πατέρας. Εφόσον μάλιστα στη συνέχεια παντρεύτηκε την σύζυγο του Λάιου, την Ιοκάστη, που είναι στην πραγματικότητα η μητέρα του, είναι επίσης ένοχος αιμομειξίας.
Η αποκάλυψη οδηγεί τη μητέρα του Οιδίποδα στην αυτοκτονία, ενώ ο ίδιος, στην απελπισία του, τυφλώνεται.
Έτσι βγαίνει αληθινός ο χρησμός που είχε λάβει ο Λάιος πως ο γιος του θα τον σκότωνε, εξαιτίας του οποίου ο νεκρός βασιλιάς της Θήβας είχε εγκαταλείψει τον γιο του μωρό, στο βουνό, για να πεθάνει…