Ευριπίδης Ιφιγένεια Η Εν Ταύροις. Ν39
Αν και διδάχτηκε πριν από το έργο του Ευριπίδη Ιφιγένεια η εν Αυλίδι, το 414-413 π.Χ., η τραγωδία αυτή του Ευριπίδη διηγείται τα γεγονότα που έπονται της θυσίας της Ιφιγένειας στην Αυλίδα.
Η τραγωδία ξεκινά με την Ιφιγένεια, ιέρεια στο ναό της Αρτέμιδος στην Ταυρίδα, η οποία διηγείται ένα όνειρο που είδε τη νύχτα, με τον αδερφό της, Ορέστη, να πεθαίνει. Πρόκειται για μια από τις πιο λυρικές σκηνές που έγραψε ποτέ ο Ευριπίδης.
Εν τω μεταξύ, ο Ορέστης και ο Πυλάδης αναζητούν στη Σκυθία το ξόανο της Αρτέμιδας, για να το μεταφέρουν στην Αθήνα. Συλλαμβάνονται και οδηγούνται στον ναό της θεάς για να θυσιαστούν.
Η Ιφιγένεια, ιέρεια του ναού, αναγνωρίζει τον αδελφό της. Παίρνουν το ξόανο και όλοι μαζί φεύγουν κρυφά για την Ελλάδα. Ο βασιλιάς της Σκυθίας τούς καταδιώκει, αλλά τους σώζει η θέα Αθηνά.
Το έργο περιλαμβάνει το αρχαίο πρωτότυπο κείμενο, απόδοση στη νεοελληνική, εισαγωγή και σχόλια.