Βρέθηκα στους δρόμους της πόλης να συναντώ τα συμπαθητικά τετράποδα και φωτογραφίζοντάς τα, να εξοικειώνομαι μαζί τους. [...] μας θυμίζουν ότι χρειάζεται να επιβιώσει μέσα μας η αλήθεια πως όλα τα πλάσματα έχουν θέση σ’ αυτό τον πλανήτη. Είτε καθαρόαιμα είτε ημίαιμα, έχουν το ίδιο δικαίωμα στη φροντίδα, την τρυφερότητα, τη ζωή. Δυστυχώς οι άνθρωποι έχουμε την ψευδαίσθηση της κυριαρχίας και με το άλλοθι του πολιτισμού τοποθετούμαστε αυθαίρετα ως κριτές και δυνάστες των υπόλοιπων πλασμάτων. Έτσι στη συνείδηση μερικών είναι απόλυτα φυσιολογικό να παρατούν το «αγαπημένο τους ζωάκι» όταν το βαρεθούν ή να βασανίζουν ζώα για να ικανοποιήσουν την άρρωστη ψυχή τους. Ίσως οι μόνοι που ουσιαστικά εκφράζουν την αρετή του πολιτισμού και της ανθρωπιάς είναι όλοι αυτοί οι ανώνυμοι πολίτες που μεμονωμένα ή οργανωμένοι σε σωματεία φροντίζουν όσο μπορούν, με καθαρά προσωπική τους συμμετοχή, τα ζώα έξω από την πόρτα τους. [...] Τελικά, ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, άραγε θα καταφέρει και ο άνθρωπος κάποτε να γίνει απλά ένας καλός φίλος του σκύλου;